A vida é unha longa viaxe por un camiño inacabable de baldosas amarelas cheo de desvios e cruces.......
6/8/08
BALDOSA 119: CELOS
Xa vos falei da miña gata Cleopatra, pero o que me fixo ante onte faime escribir este post.
Estaba eu a falar co meu irmán da Irlanda co skype (programa para facer chamadas IP e videoconferencias por internet), cando, por celos, comezou a morderme o brazo. Vendo que non lle facía caso, ergueuse moi digna e comezou a pasearse por diante da miña cara pegándome moi disimuladamente co rabo.
Ata que non deixei de falar con el, a Cleopatra non parou de darme co rabo. Eso sí, cando rematei, deixoume de facer caso, e marchouse a comer.
Eu non sabía o que era sufrir polos celos, pero agora..........
Colgo unha foto que me fixo o meu irmán ca camara web para que vexades o que é sufrir de celos.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
5 comentarios:
Esa gata y tu teneis algo... que tia, por diosssssssss!!!
Bueno, pues ya sabes lo que es tener novia je je je. Diagnóstico: necesita un gato. Tu te pareces...pero creo que no es lo mismo.
Ha,hahahahah, creo que non son o seu tipo...... vou ter que buscarlle un gatiño, pero non atopo a ningún con casa, con boa conta corrente, con barco, etc,.....
creo que o do sofá é unha escusa, a verdade é que a ghata non che deixa saír VERDADE? COFESA!!
Síííííííííííí, confesoooo, a gata non me deixa sair rrrrrrrr.
Publicar un comentario